Kokospalmen en bananenbomen.
Door: Peter en Mieke
Blijf op de hoogte en volg Mieke
18 November 2012 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Hoi allemaal,
Omdat we pas 's avonds naar Ho CHi Min City (HCMC) vlogen hadden we nog mooi de tijd om wat meer van Hoi An te zien. Het is een aantrekkelijk en rustig stadje dat nog de sfeer uitademd van een vroeg koloniaal havenstadje. Niet platgegooid door het westen en dus alles nog in authentieke staat.
De Japanse brug tussen het Japanse en Chinese deel van de stad, een Japanse tempel en een sinds 6 generaties japans-chinees woonhuis, erg mooi.
Bij het haventje bood een man een boottochtje aan, waar we op in gingen. Bleek de man een onderbeen te missen. Hij sprak alleen Vietnamees, toch begreep hij onze vraag wat er gebeurd was. Met water schreef hij 1972 op zijn boot. Dat zei meer dan 1000 woorden.
Tegen middernacht in Saigon/HCMC aangekomen en de volgende dag de stad doorgewandeld en naar het War remnants museum gegaan.
Het heette eerst "Museum van de Amerikaanse oorlogsmisdaden", maar door het opheffen van het handelsembargo door Bill Clinton in 1994 is "Amerikaans" geschrapt om de te verwachte toestroom van Amerikanen niet te frusteren. Veel beelden van het oorlogsgeweld wat niet door de Amerikanen was getoond. Als je die beelden ziet, natuurlijk erg pro Vietnam en anti Amerika, word je toch stil. Waarom heb ik zelf niet gedemonstreerd tegen het geweld van Nixon tegen deze mensen.
Daarna nog een Chinese markt bezocht waar wij heel erg aan ons Cor moesten denken omdat daar een heel druk, smal straatje vol met naaispullen was. Heel veel prachtige stoffen, ontelbare knoopjes en allerlei lintjes en frutseltjes. 's Avonds van het HCMC spitsuur genoten. (veel brommers kieken).
Na dat museum moet je eigenlijk ook naar de tunnels van Cu Chi, een netwerk van 200 km gegraven tunneltjes ten noorden van HCMC. De eerste tunnels werden al in 1940 gegraven door het verzet tegen de Franse bezetters in die tijd (tot 1953). tijdens DE Vietnamoorlog nog uitgebreid door de Vietcong om het verzet te steunen, eerst tegen het zuidelijke regiem en later tegen de westerse imperialisten. De tunneltjes zijn groot genoeg voor frele Vietnamezen maar te krap voor hamburger etende Amerikaanse GI's.
HCMC was eigenlijk een overstapplaats, toch interressant genoeg om er langer te blijven, maar we moesten door naar Can Tho in het hart van de Mekong delta. Helaas was het regenachtig toen we aankwamen en Can Tho bleek (ook weer) een grote stad te zijn. De eerste indruk; het valt eigenlijk maar tegen hier. De volgende morgen om 5 uur (VIJF UUR!) op en met een bootje naar de drijvende markten van Cai Rang en Phong Dien. Het weer was aangenaam en we genoten van de drukte op het water en de couleur locale van het marktgebeuren. Via kleine beekjes en modderige geultjes voeren we door een dichte begroeiing van palmen, bananenbomen en nog veel meer groen terug naar Can Tho. De volgende dag twee fietsen gehuurd en zelf wat in de omgeving gefietst. Komen we bij een Khmer boeddatempeltje aan en worden we in het Engels gevraagd waar wij vandaan komen. Gaat de monnik in het Nederlands verder!!! We werden op de thee uitgenodigd en hij vertelde over het leven bij de tempel. Ze wonen er met 20 monniken en 50 leerlingen die er werken maar ook studeren. (engineering, weg -en waterbouw, dus ook technische studies in de universiteit van de stad). Monnik worden is geen keuze voor het leven. Op uitnodiging van het hoofd hebben we de avondceremonie bijgewoond, dat was een spirituele ervaring.
Om nog meer van de delta te zien zijn we met een gids, via diverse eilandjes weer richting HCMC gegaan. Via kleine weggetjes door dichtbegroeide delta delen naar een homestay gereden op het eiland An Binh, daar met de gids een erg mooie fietstocht gemaakt over smalle paadjes langs stroompjes en dorpjes. Erg mooi om het alledaagse leven te zien. (De delta was ook een haard van verzet tegen de Amerikanen. Zij konden er niets uitrichten, wat een uitspraak van een Amerikaanse bevelhebber ontlokte: "gooi de delta vol met piranhas")
Na de overnachting in de homestay zoetjesaan weer over landweggetjes via My Tho richting HCMC, waar we bovenop een wolkenkrabber met skydeck van een erg mooie zonsondergang boven de stad hebben genoten.
Morgen bezoeken we een 250 jaar oude pagode en gaan nog van een massage genieten. De massages worden door blinden gedaan. Door hun handicap hebben ze veel gevoel en zijn dus erg bedreven in massage en hiermee kunnen ze ook in hun eigen levensonderhoud voorzien. We verheugen ons er al op.
Wij hebben onze planning ook veranderd want door tijdgebrek slaan we Cambodja, en daarmee ook Angkor Wat, over. We vliegen morgenavond rechtstreeks naar Bangkok.
Wist je dat:
- hier heel veel vrouwen in pyjama lopen;
- Mieke ook een pyjama heeft gekocht en daar ook in rondloopt;
- ze daardoor heel veel complimenten kreeg van de Vietnamese vrouwen;
- Mieke haar haren heeft laten verven;
- ze heel erg rood zijn geworden en daarom door veel mensen nagestaard wordt.
Liefs Peter en Mieke
Omdat we pas 's avonds naar Ho CHi Min City (HCMC) vlogen hadden we nog mooi de tijd om wat meer van Hoi An te zien. Het is een aantrekkelijk en rustig stadje dat nog de sfeer uitademd van een vroeg koloniaal havenstadje. Niet platgegooid door het westen en dus alles nog in authentieke staat.
De Japanse brug tussen het Japanse en Chinese deel van de stad, een Japanse tempel en een sinds 6 generaties japans-chinees woonhuis, erg mooi.
Bij het haventje bood een man een boottochtje aan, waar we op in gingen. Bleek de man een onderbeen te missen. Hij sprak alleen Vietnamees, toch begreep hij onze vraag wat er gebeurd was. Met water schreef hij 1972 op zijn boot. Dat zei meer dan 1000 woorden.
Tegen middernacht in Saigon/HCMC aangekomen en de volgende dag de stad doorgewandeld en naar het War remnants museum gegaan.
Het heette eerst "Museum van de Amerikaanse oorlogsmisdaden", maar door het opheffen van het handelsembargo door Bill Clinton in 1994 is "Amerikaans" geschrapt om de te verwachte toestroom van Amerikanen niet te frusteren. Veel beelden van het oorlogsgeweld wat niet door de Amerikanen was getoond. Als je die beelden ziet, natuurlijk erg pro Vietnam en anti Amerika, word je toch stil. Waarom heb ik zelf niet gedemonstreerd tegen het geweld van Nixon tegen deze mensen.
Daarna nog een Chinese markt bezocht waar wij heel erg aan ons Cor moesten denken omdat daar een heel druk, smal straatje vol met naaispullen was. Heel veel prachtige stoffen, ontelbare knoopjes en allerlei lintjes en frutseltjes. 's Avonds van het HCMC spitsuur genoten. (veel brommers kieken).
Na dat museum moet je eigenlijk ook naar de tunnels van Cu Chi, een netwerk van 200 km gegraven tunneltjes ten noorden van HCMC. De eerste tunnels werden al in 1940 gegraven door het verzet tegen de Franse bezetters in die tijd (tot 1953). tijdens DE Vietnamoorlog nog uitgebreid door de Vietcong om het verzet te steunen, eerst tegen het zuidelijke regiem en later tegen de westerse imperialisten. De tunneltjes zijn groot genoeg voor frele Vietnamezen maar te krap voor hamburger etende Amerikaanse GI's.
HCMC was eigenlijk een overstapplaats, toch interressant genoeg om er langer te blijven, maar we moesten door naar Can Tho in het hart van de Mekong delta. Helaas was het regenachtig toen we aankwamen en Can Tho bleek (ook weer) een grote stad te zijn. De eerste indruk; het valt eigenlijk maar tegen hier. De volgende morgen om 5 uur (VIJF UUR!) op en met een bootje naar de drijvende markten van Cai Rang en Phong Dien. Het weer was aangenaam en we genoten van de drukte op het water en de couleur locale van het marktgebeuren. Via kleine beekjes en modderige geultjes voeren we door een dichte begroeiing van palmen, bananenbomen en nog veel meer groen terug naar Can Tho. De volgende dag twee fietsen gehuurd en zelf wat in de omgeving gefietst. Komen we bij een Khmer boeddatempeltje aan en worden we in het Engels gevraagd waar wij vandaan komen. Gaat de monnik in het Nederlands verder!!! We werden op de thee uitgenodigd en hij vertelde over het leven bij de tempel. Ze wonen er met 20 monniken en 50 leerlingen die er werken maar ook studeren. (engineering, weg -en waterbouw, dus ook technische studies in de universiteit van de stad). Monnik worden is geen keuze voor het leven. Op uitnodiging van het hoofd hebben we de avondceremonie bijgewoond, dat was een spirituele ervaring.
Om nog meer van de delta te zien zijn we met een gids, via diverse eilandjes weer richting HCMC gegaan. Via kleine weggetjes door dichtbegroeide delta delen naar een homestay gereden op het eiland An Binh, daar met de gids een erg mooie fietstocht gemaakt over smalle paadjes langs stroompjes en dorpjes. Erg mooi om het alledaagse leven te zien. (De delta was ook een haard van verzet tegen de Amerikanen. Zij konden er niets uitrichten, wat een uitspraak van een Amerikaanse bevelhebber ontlokte: "gooi de delta vol met piranhas")
Na de overnachting in de homestay zoetjesaan weer over landweggetjes via My Tho richting HCMC, waar we bovenop een wolkenkrabber met skydeck van een erg mooie zonsondergang boven de stad hebben genoten.
Morgen bezoeken we een 250 jaar oude pagode en gaan nog van een massage genieten. De massages worden door blinden gedaan. Door hun handicap hebben ze veel gevoel en zijn dus erg bedreven in massage en hiermee kunnen ze ook in hun eigen levensonderhoud voorzien. We verheugen ons er al op.
Wij hebben onze planning ook veranderd want door tijdgebrek slaan we Cambodja, en daarmee ook Angkor Wat, over. We vliegen morgenavond rechtstreeks naar Bangkok.
Wist je dat:
- hier heel veel vrouwen in pyjama lopen;
- Mieke ook een pyjama heeft gekocht en daar ook in rondloopt;
- ze daardoor heel veel complimenten kreeg van de Vietnamese vrouwen;
- Mieke haar haren heeft laten verven;
- ze heel erg rood zijn geworden en daarom door veel mensen nagestaard wordt.
Liefs Peter en Mieke
-
18 November 2012 - 18:47
Riet Daverveld:
Hoi Peter en Mieke,
Weer een mooi reisverslag!
Veel gezien en zeker veel indrukken !
En Cambodja, een goede reden om nog een keer te gaan!
Geniet nog van jullie vakantie en een goede terugreis.
Groetjes a
Ad en Riet -
18 November 2012 - 19:17
Nettie:
De beschrijving van de Mekong Delta klinkt erg goed: ik begrijp dat jullie je beter thuis voelen in landelijke gebieden.Goed verslag!
En Ankor Wat loopt niet weg, hebben jullie weer een doel voor een ander jaar.
Helaas kan ik de foto's niet in het groot bekijken??!! Ik weet niet hoe het met jullie is maar ik baal ontzettend van de nieuwe layout. Ga maar eens kijken op de site: ikhebhethelemaalgehadmet.waarbenjij.nu
Die bestaat echt hoor!!
Liefs
Nettie -
18 November 2012 - 22:09
Pepijn:
Heej..
Erg leuk weer.. Nog maar even genieten van bangkok en dan weer terug naar het normale leven :( -
19 November 2012 - 00:23
Koos En Annie:
Hallo vacantiegangers,
Jullie hadden het dus begrepen. Ja wij hebben weer een kleinzoon bij. Hij heet Wout en is hollands glorie.
Ook is hij de eerste stamhouder van Hoevenaars, leuk he.
Nou kan ik wel weer gaan opnoemen hoeveel poepluiers er geproduceerd worden in Nederland, maar jullie komen zo weer terug en dan ruiken jullie dat vanzelf wel weer.
Na het verslag (wat ik iedere keer weer indrukwekkend vindt) mis ik toch wel een foto van Mieke met de rode haren in haar nieuwe pyama.Volgende keer ipv brommers kieken (Mieke met rode haren in pyama kieken)
Geniet ze nog, en o ja dat jullie om 5 UUR opmoesten is niet zo'n drama in vacantietijd, wij werkende moeten DAGELIJKS (5.45 UUR)vroeg op.
Groetjes Koos en Annie
-
19 November 2012 - 18:03
Sebastian:
Erg mooi weer allemaal! En een nette paling gevangen daar in die delta zeg ;) Alvast een goeie terugreis! En veel plezier de laatste paar daagjes in Bangkok :)
Seb! -
21 November 2012 - 11:30
Maria De Meijer:
Hoi Mieke en Peter,
Nog lekker even genieten van de laatste dagen.
We wensen jullie een hele goede terugreis.
Charles en Maria -
21 November 2012 - 22:09
Maria V.Hout:
Hallo Peter en Mieke, weer genoten van jullie reisverslag.
We wensen jullie een goede terugreis, we zien jullie snel.
Groetjes, Tiny en Maria.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
