Slappe thee

Om nog even terug te komen op de tempel van Madurai, ons Nettie had dit al genoemd in haar reactie, wij waren inderdaad helemaal vergeten te vertellen over de ceremonie die wij daar hebben meegemaakt.

In het midden van de grootste tempel staat een heel groot gouden baldakijn met in het midden een groot, zwart beeld van de heilige stier Nandi. Toen wij daar aankwamen zaten er wel honderden vrouwen op de grond in lotushouding om heen. Er stond een man voor te zingen en de vrouwen zongen dit steeds na, dit duurde zeker een half uur. Ondertussen was men druk bezig Nandi de stier te wassen met melk, het was een heel gespetter. Toen hij eenmaal schoon genoeg was werden er witte kleden overheen gehangen en daarna versierd met bloemenslingers. Op zijn kop strooiden ze allerlei takjes en blaadjes. Ineens gingen alle handen van de vrouwen gingen omhoog en slaakten ze nog een laatste jubelkreet. Er gingen vrouwen met blikjes van de melk rond die ze uitdeelden aan alle vrouwen. Daarna mochten ze iets aanbieden aan de stier wat er dan ook overheen gekieperd werd. Nandi werd helemaal bedolven onder van alles en nog wat. Aan deze ceremonie mogen alleen vrouwen deelnemen, zij bidden voor geluk en gezondheid voor het hele gezin en dit vindt 1 keer per maand plaats. Het was voor ons erg indrukwekkend dit mee te maken. Er mochten helaas, maar terecht, geen foto’s gemaakt worden. Wat ik ook nog vergeten ben te vertellen dat je in alle tempels je schoenen uit moet doen en dat betekent zo’n 3 á 4 uur op blote voeten lopen.

Het was de bedoeling dat we na Madurai naar Koidalkanal, stadje in de bergen, zouden gaan maar wegens slecht weer daar zijn we naar Munnar gegaan. We hebben dit heel luxe met de taxi gedaan, wat achteraf maar goed was. Want het is 26 januari feest van de republiek dag, dat voor iedereen een vrije dag betekent en dus een lang weekend. Onze chauffeur was zo’n aardige man, hoe kan het ook anders zijn naam is Peter. Heel veel hotels waren vol geboekt en hij heeft net zo lang rond gereden tot wij een goed hotel hadden en ergens konden pinnen. Onderweg heeft hij van alles verteld over India en stopte als wij een foto wilde maken. Met hem hebben wij in een typisch Indiaas wegrestaurant gegeten (het was niet meer dan een hutje). Het eten werd geserveerd op een bananenblad en er moest met de rechterhand gegeten worden (de linker is onrein). Het smaakte heerlijk en na afloop moesten er natuurlijk weer een paar selfies gemaakt worden. Wij hebben veel plezier van hem gehad en hij had veel plezier in ons. Het was een hele fijne en relaxte reisdag zo hoewel ik wel een paar keer met samengeknepen billen heb gezeten door zijn rijstijl.

Het is verbazend hoe weinig ongelukken hier gebeuren gezien het rijgedrag van alle weggebruikers. De regels zijn: geen regels. Iedereen doet maar wat en het gaat bijna altijd goed maar soms toch echt op het nippertje. Het verkeer rijdt hier links maar daar merk je niets van want ze rijden aan alle kanten van de weg. Door te claxonneren communiceren ze met elkaar en gezien het aantal tuktuks, brommers, auto’s en bussen snap je wel dat dit een oorverdovend kabaal geeft. Daarbij steken er heel rustig voetgangers, honden en koeien over. Voor alles en iedereen wordt er getoeterd behalve voor de koeien want die zijn heilig. Die lopen midden door de stad en lopen rustig over de autoweg en allemaal wachten ze geduldig tot de koe opzij gaat. Maar ook niemand die kwaad of agressief wordt op elkaar, daar kunnen wij Nederlanders nog iets van leren.

Munnar staat beschreven als een rustig stadje in de bergen met veel theeplantages en waar de mensen komen om gezonde lucht in te ademen. Wat wel te begrijpen is als je in een stad woont. Dus wij dachten ook aan heerlijke rust maar wat viel dat tegen. Het is zo ontzettend druk door dat lange weekend. Je kunt maar amper lopen op de straat of je wordt door de tuktuks en taxi’s omver gereden. Dit was niet wat wij verwacht hadden. Toch hebben we heerlijke dagen gehad. De eerste dag hebben wij eerst een trekking van 15 km geboekt en daarna zijn we alvast zelf gaan wandelen. Je loopt wel meteen tussen de theeplantages en heerlijk rustig en het ziet er werkelijk schitterend uit. Daarna het theemuseum bezocht was een beetje knullig maar afijn. Ik zei dat ik geen thee zou kopen omdat wij thuis nog veel buitenlandse thee in de kast hebben liggen maar ik kon het niet laten. Een busje groene thee en een fles waar je thee in kunt zetten met een theezeefje. Erg handig voor op mijn werk denk ik.

Vandaag (za 28/1) hebben wij de trekking gedaan met de gids Babu John. Het was werkelijk een prachtige tocht tussen de theeplantages en over 3 bergen getrokken. Er was regen voorspeld maar wij hebben het droog gehouden. Zon maar ook veel mist vooral hoog in de bergen. Dit zag er zo prachtig en spooky uit, net of we alleen op de wereld waren. Het ene moment scheen de zon nog volop en 30 seconden later zag je niets meer, heel apart. Het was een hele pittige wandeling en het toeval wil dat onze gids niet alleen gids was maar dat hij ook in een massagesalon werkt. Nou dan snap je het wel, dat wilden wij wel en het was vlakbij ons hotel. Eerst even thuis douchen en om 16.00 uur de Ayurvedische massage. Ayurveda is een oude Indiase gezondheidsleer van 5000 jaar voor onze tijdrekening. Wij hadden gekozen voor een Full Body massage met stoom. Nou dat full body hebben ze helemaal waargemaakt, we moesten met de billen en borsten bloot en van top tot teen gemasseerd met warme olie. Zelfs het puntje van je neus, oorlellen en in je navel. Het was zo’n weldadig gevoel, zalig. Na afloop nog in een stoomcabine en werd er nog een soort poeder in je haren gedaan, die al vet waren van de olie, wat goed moet zijn tegen hoesten en verkoudheid. Dit moest je een half uur in laten werken, dus met een doek om mijn hoofd kon ik weer terug naar het hotel. Nu maar hopen dat wij geen spierpijn krijgen door deze massage.

Alleen hebben we alles weer tenietgedaan omdat wij zo’n zin hadden in een pizza, een hoop moeite voor moeten doen en uiteindelijk was het veel te duur en hebben we hele zoute friet en een hamburger gegeten. Voortaan toch maar weer gewoon Indiaas eten met de hand wat ook heel lekker en veel gezonder is.

Sandra en Pierre wij hebben jullie reisverhalen nog eens gelezen en het Thattekad Vogelpark lijkt ons wel wat. Morgen gaan wij hier ook naar toe.

Groetjes Peter en Mieke