Toes in sand, drink in hand
Door: Mieke en Peter
Blijf op de hoogte en volg Mieke
27 Juni 2018 | Indonesië, Ubud
Hoi allemaal,
Zo hebben wij Bali afgesloten, tenen in zand, drinken in hand.
We zijn in Ubud begonnen waar we in stromende regen aankwamen. Dat hadden we niet verwacht en viel natuurlijk tegen. Na installatie in ons mooie en rustige guesthouse begaven we ons in de drukte om wat te gaan eten. Met regenjas aan werden we al meteen kletsnat, dus eerst maar een lange regencape gekocht waar iedereen daar in liep. Dat was geen beeld dat wij wilden zien. Maar goed toch maar wat rondgelopen dat bijna onmogelijk was, wat een drukte. Het stond ons eigenlijk al meteen tegen, een soort Valkenburg maar dan veel erger.
’s Avonds zijn we naar een voorstelling van Balinees dansen geweest in het koninklijk paleis. Er werd een verhaal uitgebeeld met figuren die wij later ook weer terugzagen in verschillende tempels. Het was slaapverwekkend.
De volgende dag (het was redelijk droog en warm) hebben we kennis gemaakt met de chauffeur die ons de rest van Bali zou laten zien. Peter had die naam doorgekregen van een collega van het werk. Wij hadden natuurlijk al een plan en dat leek nogal moeilijk voor hem te zijn. Uiteindelijk zijn we er toch uitgekomen. Omdat hij niet voor niets dat hele stuk, 1 uur, had gereden, wilde hij ons die middag al vast wat laten zien rond Ubud. We hebben 2 ‘tempels’ gezien die ontzettend toeristisch waren en het was echt niet de moeite waard. Daarna heeft hij ons bij een groot restaurant afgezet met uitzicht op de theevelden. Zo een waar alle groepsreizen naar toe gaan. Wij hebben hem meteen duidelijk gemaakt dat dit niet onze bedoeling was. Wij gaan liever naar een ‘warung’ lokaal eettentje.
Zaterdags eerst naar de tempel Pura Tirta Empul, gebouwd in het jaar 962, een heilige bron met water voor een magische helende werking. Het drukst bezochte pelgrimsoord van Bali, wat ook te merken was. Heel veel toeristen die gebruik maakten van deze bron. Wel apart om te zien. Soekarno, de eerste president, liet in 1954 vlakbij de tempel een zomerpaleis bouwen. Daarna over mooie binnenwegen naar de 2 meren, Bratan en Buyan, waar ook een tempel was. Die hebben we overgeslagen toen we weer het grote, volle parkeerterrein zagen. Wel lekker zitten eten aan een meer in een klein restaurantje. De chauffeur leerde ons een beetje kennen.
Om bij Pura Tanah Lot, een tempel aan de westkust, te komen zouden wij door mooie rijstvelden rijden. Dat was ook zo maar dit was een park, Jatiluwih, waarvoor je moest betalen en over een betonnen wandelpad kon je er wandelen. Wat ook weer honderden toeristen deden. Voor elke stap die je zet in Bali moet je betalen, ze buiten het verschrikkelijk uit. Als je bij een uitzichtpunt even parkeert moet je betalen. We hebben het wel gedaan maar je krijgt er een vervelend gevoel bij. Pura Tanah Lot bestaat uit 4 kleine tempels en 1 grotere die op rotspunten in de oceaan staan en wat er spectaculair uitziet. Je kunt nergens in alleen van een afstand bekijken. En je raadt het al, ook hier was het ontzettend druk maar wel erg mooi.
De daaropvolgende dag zouden we zelf 2 wandelingen gaan maken door de dorpjes en rijstvelden bij Ubud. Maar het regende weer pijpenstelen, nog liggend in bed trokken we een ander plan. De beklimming van de vulkaan Batur voor de sunrise had geen zin met die regen. De chauffeur werd afgezegd, hij kon dat wel begrijpen, en we regelden vervoer om naar Amed te gaan. Amed ligt aan de noordoostkust van Bali en ‘daar schijnt altijd de zon’. En dat was ook zo. We wilden onze reis toch al afsluiten in Amed en dat werd dus een dag eerder. Daar hebben we geen spijt van gehad.
Onderweg hebben we toch op ons voorstel een Tempel bezocht. De Pura Besakih en die ligt op 950m hoogte tegen de helling van de nu 3142 m hoge vulkaan Agung. Ook hier wil iedereen kennis met je maken met ‘how do you do papa and mama?’ en uiteindelijk alleen maar roepia’s zien. Het was wel een mooi tempelcomplex op een schitterende locatie zo dicht onder de nog actieve vulkaan.
Amed was een verademing. Het guesthouse dat we geboekt hadden lag pal aan het strand. De eigenaar gaf ons na een welkomstdrankje al direct de snorkelbrillen en een half uurtje later waren we al aan het snorkelen. En dat hebben we zo de laatste drie dagen gedaan. Wat een einde van een heerlijke vakantie. Vanaf ons balkon keken we over het strand dat erg rustig was als wij niet in zee lagen. Of we lagen te luieren op een ligbed uit een kokosnoot te drinken of te mijmeren bij de zonsondergang achter de vulkanen Agung en Batur. Met een lekkere lunch wisselden we het snorkelen af. Een en al ontspanning maar ook hier kwam een eind aan.
Vanmorgen voor vertrek nog een keer gesnorkeld maar toen moesten we echt inpakken. Om twee uur vanmiddag gingen we naar het vliegveld en kwam er een eind aan deze heerlijke reis.
Bedankt voor alle leuke reacties.
Liefs Peter en Mieke.
Zo hebben wij Bali afgesloten, tenen in zand, drinken in hand.
We zijn in Ubud begonnen waar we in stromende regen aankwamen. Dat hadden we niet verwacht en viel natuurlijk tegen. Na installatie in ons mooie en rustige guesthouse begaven we ons in de drukte om wat te gaan eten. Met regenjas aan werden we al meteen kletsnat, dus eerst maar een lange regencape gekocht waar iedereen daar in liep. Dat was geen beeld dat wij wilden zien. Maar goed toch maar wat rondgelopen dat bijna onmogelijk was, wat een drukte. Het stond ons eigenlijk al meteen tegen, een soort Valkenburg maar dan veel erger.
’s Avonds zijn we naar een voorstelling van Balinees dansen geweest in het koninklijk paleis. Er werd een verhaal uitgebeeld met figuren die wij later ook weer terugzagen in verschillende tempels. Het was slaapverwekkend.
De volgende dag (het was redelijk droog en warm) hebben we kennis gemaakt met de chauffeur die ons de rest van Bali zou laten zien. Peter had die naam doorgekregen van een collega van het werk. Wij hadden natuurlijk al een plan en dat leek nogal moeilijk voor hem te zijn. Uiteindelijk zijn we er toch uitgekomen. Omdat hij niet voor niets dat hele stuk, 1 uur, had gereden, wilde hij ons die middag al vast wat laten zien rond Ubud. We hebben 2 ‘tempels’ gezien die ontzettend toeristisch waren en het was echt niet de moeite waard. Daarna heeft hij ons bij een groot restaurant afgezet met uitzicht op de theevelden. Zo een waar alle groepsreizen naar toe gaan. Wij hebben hem meteen duidelijk gemaakt dat dit niet onze bedoeling was. Wij gaan liever naar een ‘warung’ lokaal eettentje.
Zaterdags eerst naar de tempel Pura Tirta Empul, gebouwd in het jaar 962, een heilige bron met water voor een magische helende werking. Het drukst bezochte pelgrimsoord van Bali, wat ook te merken was. Heel veel toeristen die gebruik maakten van deze bron. Wel apart om te zien. Soekarno, de eerste president, liet in 1954 vlakbij de tempel een zomerpaleis bouwen. Daarna over mooie binnenwegen naar de 2 meren, Bratan en Buyan, waar ook een tempel was. Die hebben we overgeslagen toen we weer het grote, volle parkeerterrein zagen. Wel lekker zitten eten aan een meer in een klein restaurantje. De chauffeur leerde ons een beetje kennen.
Om bij Pura Tanah Lot, een tempel aan de westkust, te komen zouden wij door mooie rijstvelden rijden. Dat was ook zo maar dit was een park, Jatiluwih, waarvoor je moest betalen en over een betonnen wandelpad kon je er wandelen. Wat ook weer honderden toeristen deden. Voor elke stap die je zet in Bali moet je betalen, ze buiten het verschrikkelijk uit. Als je bij een uitzichtpunt even parkeert moet je betalen. We hebben het wel gedaan maar je krijgt er een vervelend gevoel bij. Pura Tanah Lot bestaat uit 4 kleine tempels en 1 grotere die op rotspunten in de oceaan staan en wat er spectaculair uitziet. Je kunt nergens in alleen van een afstand bekijken. En je raadt het al, ook hier was het ontzettend druk maar wel erg mooi.
De daaropvolgende dag zouden we zelf 2 wandelingen gaan maken door de dorpjes en rijstvelden bij Ubud. Maar het regende weer pijpenstelen, nog liggend in bed trokken we een ander plan. De beklimming van de vulkaan Batur voor de sunrise had geen zin met die regen. De chauffeur werd afgezegd, hij kon dat wel begrijpen, en we regelden vervoer om naar Amed te gaan. Amed ligt aan de noordoostkust van Bali en ‘daar schijnt altijd de zon’. En dat was ook zo. We wilden onze reis toch al afsluiten in Amed en dat werd dus een dag eerder. Daar hebben we geen spijt van gehad.
Onderweg hebben we toch op ons voorstel een Tempel bezocht. De Pura Besakih en die ligt op 950m hoogte tegen de helling van de nu 3142 m hoge vulkaan Agung. Ook hier wil iedereen kennis met je maken met ‘how do you do papa and mama?’ en uiteindelijk alleen maar roepia’s zien. Het was wel een mooi tempelcomplex op een schitterende locatie zo dicht onder de nog actieve vulkaan.
Amed was een verademing. Het guesthouse dat we geboekt hadden lag pal aan het strand. De eigenaar gaf ons na een welkomstdrankje al direct de snorkelbrillen en een half uurtje later waren we al aan het snorkelen. En dat hebben we zo de laatste drie dagen gedaan. Wat een einde van een heerlijke vakantie. Vanaf ons balkon keken we over het strand dat erg rustig was als wij niet in zee lagen. Of we lagen te luieren op een ligbed uit een kokosnoot te drinken of te mijmeren bij de zonsondergang achter de vulkanen Agung en Batur. Met een lekkere lunch wisselden we het snorkelen af. Een en al ontspanning maar ook hier kwam een eind aan.
Vanmorgen voor vertrek nog een keer gesnorkeld maar toen moesten we echt inpakken. Om twee uur vanmiddag gingen we naar het vliegveld en kwam er een eind aan deze heerlijke reis.
Bedankt voor alle leuke reacties.
Liefs Peter en Mieke.
-
27 Juni 2018 - 10:31
Maria:
Hoi Mieke en Peter,
Na een heerlijke vakantie weer op weg naar jullie eigen stekkie.
Wij wensen jullie een goede reis, en horen de rest van de verhalen wanneer jullie weer thuis zijn.
Heel benieuwd naar de "beslist" heel mooie foto's.
Tot snel!
-
27 Juni 2018 - 11:18
Nettie:
Wat een pech met al die regen. En ja, overal waar het mooi is komen de toeristen op af. Een van die tempels herken ik. Goed dan jullie zijn vertrokken naar een minder druk gebied.
De foto's zeggen weer genoeg dus die zie ik volgende week of zo wel!
Goeie reis terug en wat denk je: de temperatuur stijgt hier naar tropische waarden dus dat is een goeie thuiskomer!
Liefs
Nettie -
27 Juni 2018 - 13:31
Mieke:
Peter en Mieke .
Prachtige foto's weer.
Wij wensen jullie
een goeie vlucht en welkom
In Zeeland.
Tot snel!
Wim en Mieke
-
27 Juni 2018 - 13:32
Gerry Van De Laar:
Hoi Peter en Mieke
Wat hebben jullie veel gezien en meegemaakt. Met heel veel plezier jullie verslagen gelezen.
Voor mijn gevoel waren jullie pas een paar weken onderweg en dan lees je dat jullie alweer op weg naar huis zijn.
Hele goede terugreis naar een tropisch Zeeland -
27 Juni 2018 - 14:12
Rinie En Silvie:
Peter en Mieke
Wat een mooie reis was dit!
We hebben met jullie meegenoten van de verhalen en foto's .
Gelukkig kunnen jullie de komende dagen verder (na)genieten van het mooie weer hier!
Goede vlucht ✈️ en peter tot zondag ...?
Groetjes
Rinie en Silvie -
27 Juni 2018 - 15:38
Moniek:
Wat waren het weer mooie reisverslagen. De reis was zoals wij hebben kunnen lezen fantastisch! Op naar een volgend avontuur maar voor nu eerst een fijne reis terug gewenst. -
27 Juni 2018 - 17:35
Maria:
Prachtig verslag en foto's.
Wij hebben op afstand van jullie reis genoten.
Fijne terug reis en we zien elkaar snel. Tiny en Maria. -
28 Juni 2018 - 17:08
Dorien:
Weer veilig thuis heb ik uit betrouwbare bronnen. Probeer het vakantiegevoel nog even vast te houden. Tot snel. -
29 Juni 2018 - 12:13
Jan En Christien.:
Hallo Mieke en Peter,
Wat een mooie afsluiting van een prachtige reis. We hebben erg genoten van de mooie verhalen en de foto´s erbij. Op een hele mooie manier hebben jullie afscheid kunnen nemen van Bali in Amed.
Jammer dat jullie niet naar de Batur vulkaan konden maar ook hier geldt, na regen komt zonneschijn :)
Heerlijk snorkelen en luieren, mooier kan het niet worden.
Goede thuisreis en we zien en spreken elkaar snel weer. Groetjes van Jan en Christien.
-
02 Juli 2018 - 04:30
Jo En Rieky:
Ha Peter en Mieke
Met plezier hebben we jullie verhalen/avonturen gelezen. Jullie kunnen er wel een boek over schrijven. Jullie zullen zeker een heel mooie herinnering aan deze reis over houden.
Groetjes van de Voetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
