There are places I remember

Dit nummer van de Beatles in een instrumentale versie hoorden we tijdens onze laatste massage in Bangkok. Zo toepasselijk en dit nummer zal ook altijd in mijn herinnering blijven als afscheid van deze reis.

Nog even terug naar de fietstocht van maandag. We moesten 's morgen om 6.30 uur in een hotel in Chinatown verzamelen. Omdat Co van Kessel een Nederlander is die deze fietstochten organiseert waren het ook allemaal Nederlanders die mee fietsten, leuke mensen en leuke groep. We hadden nog even kennisgemaakt met Co, die woont al 30 jaar in Bangkok en kan 100 mensen per dag een fietstocht aanbieden. Hij heeft Thaise gidsen die allemaal een beetje Nederlands spreken maar is dus ook goed voor werkgelegenheid. Van te voren werd ons door een Thais meisje duidelijk gemaakt dat we "achter mekaar" moesten fietsen.
Het was een prachtige tocht door Chinatown, hele smalle paadjes en straatjes waar de mensen staan te koken en zitten te eten en we bijna het eten uit de mond fietsten. Door markten en over schoolpleinen waar kinderen een half uur voor de lessen beginnen hun ochtendgymnastiek krijgen. Dan met een longtailboot naar de "Gardens of Siam" de buitenkant van Bangkok. Daar ging de fietstocht verder over weelderige groene paden. Na een lunch weer terug met de boot om het laatste stuk terug te fietsen. Zo zie je Bangkok op een hele andere manier en is bovendien erg leuk om te doen.

's Middags wilden we gaan zwemmen maar dat pakte een beetje anders uit. Ons Nettie pakte nog een laatste slok water uit haar fles toen er een hard stuk plastic of zo iets in haar keel kwam. Het bleef dwars zitten en deed erg veel pijn. Ze probeerde nog met overgeven om het eruit te krijgen maar het kwam alleen maar vaster te zitten. We hebben toen maar besloten om met de taxi naar het ziekenhuis te gaan. Daar werd ons Nettie door 5 jonge dokters in haar keel gekeken. Ze zagen inderdaad iets zitten in haar slokdarm. Er moest een foto gemaakt worden. De eerste was mislukt en voor de tweede moest ze eerst wat bariumpap drinken. Ze slikte een keer en toen ging het plotseling weg. Toch eerst maar weer met de foto naar de 5 dokters die vaststelde dat het stukje verdwenen was. Eind goed al goed. Daarna zijn we toch nog lekker gaan zwemmen.

Ja en dan breekt echt de laatste dag van de vakantie aan. 's Morgens hebben we eerst een uitgebreid ontbijtbuffet aan de rivier gehad in een aanverwant hotel van ons guesthouse. Daarna onze laatste inkopen gedaan en 's middags als 2 overjarige hippies in een backpackers café lekker chillen en lezen. Als afsluiting nog een allerlaatste heerlijke Thaise massage gehad.

Ons vliegtuig vertrok om 24.00 uur 's nachts en om 19.00 uur zijn we met de bus naar het vliegveld gegaan. Nu moesten we wel overstappen in Zürich en daar hadden we dezelfde taferelen als in Holland bij vertrek. Veel sneeuwval, het schoonvegen van de startbanen en het sneeuwvrij maken van de vliegtuigen, dit gaf 1 uur vertraging. Woensdagochtend om 10.00 uur zijn we geland op Schiphol waar Peter, Sebastian en Sandra (dochter van ons Nettie) ons op kwamen halen.
Nu is het alweer zondag en heb ik al 1 dag gewerkt en zit ik met een enorme jetlag wat heel vermoeiend is. Maar ik ben nog vaak met mijn gedachten in Azië en de geweldige reis die ik heb gemaakt.

Tenslotte wil ik iedereen bedanken voor alle lieve en leuke reacties.
Nettie heel erg bedankt voor de heerlijke, indrukwekkende reis die ik samen met jou mocht maken. Je was een fijne reisgenoot en we waren het goed eens met elkaar.
Als laatste bedank ik Peter dat hij me deze reis heeft laten maken.

Liefs Mieke