Alles zal rech kom

De volgende morgen stonden we om 9 uur voor de hoofdpoort van het Kgalagadi Transfrontier National Park. De entree en de tent in het park hadden we thuis al geboekt. We hadden de hele dag de tijd om in Nossob te komen. Dat lag 160 km van de ingang maar ook deze weg er naar toe (door de droge rivierbedding van de Nossob langs de grens met Botswana) was een zandweg. Op ons gemak konden we rondkijken naar de natuur en de dieren zoals gemsbokken, jakhalzen, gieren, stokstaartjes, wildebeesten e.d. Keurig op tijd kwamen we in Nossob aan. We lieten onze reservering zien en we mochten zelf een kampeerplek uitzoeken. Plek Uitzoeken??? Elke vrije kampeerplek mochten we kiezen. Toen we duidelijk maakten dat we een ingerichte tent verwachten was er verbazing alom. Nee er was geen tent. Na heel wat telefoontjes werd ons gelukkig een chalet aangeboden en konden we toch overnachten. Alles zal rech kom. De morgensafari reservering was ook niet doorgekomen maar we konden dan nog wel met de avondsafari mee. Behalve verschillende nachtdieren hadden we ook een ontmoeting met een leeuw. Die kwam op zijn dooie gemak aanlopen bij een drinkplek en liep vlak voor onze auto door weer het veld in. Er was ook een jakhals in de buurt en daar was de leeuw niet van gediend. Luid brullend liet hij merken dat hij de baas in de buurt was. Het was een imponerend gebrul en een bijzondere ontmoeting. Na de z.g. gamedrive hadden we genoten van een lekkere braai en een goed glas wijn. Alles was nog goed gekomen die dag. De volgende morgen zijn we weer vertrokken en teruggereden naar de hoofdpoort via een zandroute dwars door de duinen naar de westelijke kant van het park waar ook weer vele dieren, ook daar weer in de droge rivierbedding, bij de waterputten te zien waren. We hebben daar o.a. een giraf en een hyena gezien. Alle andere dieren hadden ontzag voor de hyena. Die ging in een poel liggen en de andere dieren bleven op gepaste afstand. Na weer 170 km zandweg verlieten we het park. Het was weer een bijzondere ervaring om in een woestijnpark te zijn. Niet zoveel dieren als in het Pilanesberg park maar even zo mooi. 's Middags zijn we naar de Augrabies watervallen gereden. Weer 370 km maar nu over een goede weg. De eerste 250 km met de cruisecontrol op 125 en we waren in 2 uur in Upington. Een stille rechte weg met heel af en toe een auto waar we bijna van schrokken. Dat schoot lekker op en 's avonds kwamen we in ons appartement aan. We waren de enigen en omdat anderen afgezegd hadden kregen we een upgrade naar een luxe woonkamer met 2 slaapkamers met eigen badkamer en een zwembad in de tuin. Zoals ik al zei: alles zal rech komme. Groetjes Peter en Mieke